AKTIVNOSTI SINDIKATA
Otvoreno pismo javnosti

    U otvorenom pismu javnosti povodom najavljenih izmena i dopuna Zakona o PIO, Savez samostalnih sindikata Srbije zahteva od Vlade Srbije da iz skupštinske procedure povuče Predlog zakona o izmenama i dopunama Zakona o penzijskom i invalidskom osiguranju i vrati ga na usaglašavanje Socijalno ekonomskom savetu. Nedopustivo je da takav zakon, kojim se na najgrublji način bitno umanjuju prava sadašnjim i budućim penzionerima, uđe u skupštinsku proceduru, a da pre toga nije o njemu raspravljano na Savetu, što je i zakonska obaveza. Oni isti koji su nas terali u penziju, zatvarajući fabrike i gaseći radna mesta, sada na uštrb zaposlenih i penzionera pokušavaju da „spasu“ penzioni fond donoseći ovaj restriktivni zakon.
    Savez samostalnih sindikata Srbije podržava reformu penzionog sistema, ali ne na način kojim bi se samo umanjivala prava penzionera, već je neophodno sprovesti bolju naplatu doprinosa, stvoriti ambijent za veće zapošljavanje, smanjiti sivu ekonomiju...
    Time bi se stvorili povoljniji uslovi za privređivanje i rast proizvodnje, a što bi doprinelo i većem punjenju budžeta i penzionog fonda.
    Savez će sprovesti sve aktivnosti kako bi pre donošenja tog zakona bile unete izmene koje se tiču budućeg usklađivanja penzija, pomeranja starosne granice, ali i penzionisanja bivših zaposlenih koji su proglašeni tehnološkim viškom.
    Zato će Savez svim poslaničkim grupama uputiti primedbe sindikata, u vidu amandmana, ali će pozvati i i druge sindikalne centrale i sindikate kako bi zajedničkom akcijom doprineli da takav zakon ne bude donet.
    Posebna pažnja biće posvećena i animiranju javnosti, kroz organizovanje okruglih stolova i tematskih rasprava, na kojima će učestvovati eksperti za tu oblast, kako bi se naši građani što bolje upoznali sa promenama koje novi zakon o PIO donosi.
    Ukoliko te akcije ne budu donele rezultate, Savez samostalnih sindikata Srbije organizovaće štrajkove i masovne proteste, na kojima će, osim zahteva vezanih za taj zakon, skrenuti pažnju i na loš materijalni i socijalni položaj zaposlenih, dalje posledice ekonomske krize i realni pad zarada, kao i na neophodnost potpisivanja granskih kolektivnih ugovora.
    Osim ovog obraćanja javnosti većina  sindikata  u Srbiji je zatražila hitan sastanak sa premijerom Vlade RS, g.dinom Cvetkovićem, i resornim ministrima kako bi se pod hitno otvorio socijalni dijalog o svim ovim pitanjima.
Bez obzira na činjenicu da svakodnevno možemo čuti putem sredstava javnog informisanja da ekonomska kriza polako jenjava, pa čak i da nas polako napušta, situacija nije baš takva o čemu svedoči i vrlo studiozan i obiman materijal Stručne službe SSS Vojvodine, čiji pokazatelji svedoče o tome da je situacija naprotiv, čak i alarmantna, što se da videti iz sledećih karakteristika materijalnog i socijalnog položaja zaposlenih iz ovog materijala i to:
    – Zaposlenost u Vojvodini je smanjena u martu 2010. godine, u odnosu na prosečan broj zaposlenih u 2008. godini, za 8,4 % odnosno za oko 45 hiljada lica.
    – Nezaposlenost u Vojvodini je povećana za 14.178 lica, od početka svetske ekonomske krize (oktobar 2008. godine) do februara 2010. godine.
    – Zvanična stopa registrovane nezaposlenosti u Srbiji u februaru mesecu 2010. godine iznosila je 26,50%.
    – Prijavljene potrebe za radnicima u februaru čak 85% manje u odnosu na isti period prošle godine.
    – Sve prisutniji „rad na crno“ i neformalna plaćanja - isplata zarada „na ruke“
    – Rast broja zaposlenih koji ne primaju redovno  zarade
    – Povećanje broja  zaposlenih koji zarade primaju u visini minimalne ili ispod minimalne zarade
    – Prosečne zarade u evrima najniže u regionu (zarada u aprilu 2010. godine oko 350 evra)
    – Cene među najvišim u regionu
    – Strmoglavi pad kupovne moći i životnog standarda stanovništva
    – Zvanično oko 700.000 siromašnih, uz promenu njihove strukture - krug siromašnih proširuje se i na zaposlene za niskim primanjima
    – Oko 530.000 korisnika sredstava materijalnog obezbeđenja porodice (socijalne pomoći)  i dečijih dodataka
    – Rast zaduženosti privrednih subjekata i građana kod banaka, uz sve izraženije probleme u otplati kredita
    – Smanjenje štednje u bankama
    – Porast ukupnog spoljneg duga
    – Pad vrednosti dinara (probijena je „psihološka“ granica od 100 dinara za 1 evro)
    – Inflatorni pritisci
    – Povećanje nelikvidnosti privrednih subjekata – svaki peti privredni subjekat je u blokadi
    – Automatsko otvaranje stečajnih postupaka za 11.758 privrednih subjekata sa blokadom računa  od 3 godine i duže
    – Neefikasan i formalan socijalni dijalog na svim nivoima, uz odsustvo granskih kolektivnih ugovora u privrednim delatnostima (prerađivačka industrija, građevinarstvo,poljoprivreda, trgovina itd.)

Miroslav Belančić